آسترولوژی ودیک (Vedic Astrology) که در زبان سانسکریت به آن جیوتیش گفته میشود، یکی از قدیمی‌ترین نظام‌های پیش‌بینی و تحلیل زندگی بر اساس حرکت سیارات و ستارگان است. ریشه آن در متون باستانی هندو، به‌ویژه وداها (کتاب‌های مقدس هندویی) قرار دارد و بیش از ۵۰۰۰ سال قدمت دارد.ودیک آسترولوژی یا جیوتیشا در اصل یک دانش معنوی است، نه صرفاً ابزاری برای پیش بینی آینده. در سنت های ودایی، گفته میشود که جیوتیشا (چشمان وداها) هست یعنی نوری که مسیر زندگی را روشن میکند.
در نگاه ودیک، چارت تولد هر فرد بازتابی از کارماهای گذشته اوست، موقعیت سیارات و ناکشاتراها نشان میدهد که چه درسهایی باید در این زندگی آموخته شوند، این دانش کمک میکند تا انسان خود را بهتر بشناسد، با دارما (وظیفه و مسیر روحی) هماهنگ شود و زندگی را در مسیر رشد معنوی پیش ببرد.
سیارات تنها اجرام آسمانی نیستند، بلکه نیروهای کیهانی اند که آگاهی انسان را تحت تاثیر قرار میدهند. آنها نشان میدهند که روح در کجا آزاد است و در کجا به چالش و محدودیت نیاز دارد. راهو و کیتو به ویزه نشانه ی مسیر تکامل روح اند: یکی نمایانگر آرزوهای ناتمام و دیگری بیانگر تجربیات گذشته.
در سطح عمیق تر، آسترولوژی ودیک یادآور میشود که زندگی صرفاً مجموعه ای از اتفاقات نیست، بلکه بخشی از یک نظم الهی است. هر دوره، هر تغییر و هر چالش فرصتی برای رشد و رسیدن به آگاهی بالاتر است. به همین دلیل، جیوتیش نه برای ترساندن یا محدود کردن بلکه برای رهایی و روشن بینی به کار میرود.
ویژگی‌های اصلی آسترولوژی ودیک:
تقویم نجومی:
از سیستم نجومی سایدریال (Sidereal Zodiac) استفاده میکند، که بر اساس موقعیت واقعی ستارگان در آسمان است.
۱۲ راشی (Rashi):
معادل ۱۲ برج زودیاک (مثل حمل، تاروس، جوزا…).
۲۷ یا ۲۸ ناکشاترا (Nakshatra):
تقسیمات ظریف‌تر آسمان هستند که نقش بسیار مهمی در تحلیل دقیق سرنوشت و شخصیت فرد دارند. سیارات(Grahas):
سیارات یا اجرام مؤثر شامل ۹ مورد هستند: خورشید (Surya)
ماه (Chandra)
مارس (Mangala)
مرکوری (Budha)
ژوپیتر (Guru)
سترن(Shani)
راهو (Rahu) و کیتو (Ketu) که نقاط ریاضی مربوط به گره‌های ماه هستند و اثر کارمایی دارند.
بدون دیدگاه